Oud-sportjournalist, internet-specialist en auteur Frank van Geloven uit Den Bosch komt vertellen over zijn boek ‘Jeroen Bosch voor Beginners’. Geen zwaar wetenschappelijk werk, maar luchtig geschreven en bedoeld voor mensen die nog niet zoveel weten over over Den Duvelmakere, zoals zijn tijdgenoten hem noemden. De aanwezigen horen onder meer, dat het mooiste en bekendste werk van Bosch, De Tuin der Lusten, weliswaar in Spanje te bewonderen is (Prado, Madrid) maar daar helemaal niet thuis hoort. De ‘Tuin’ is roofkunst uit de Tachtigjarige Oorlog. Destijds door landvoogd Alva gestolen van de toenmalige eigenaar Willem van Oranje. Tevens bestrijdt Frank de mythe rond De Kleine Winst als hét Jeroen Bosch Huis én geboortehuis van de schilder. Beide stellingen kloppen volgens hem niet.

De Bossche kinderboekenschrijfster Annemarie Bon is te gast. Ze wordt wel  omschreven als een ‘duizendpoot’, die voor alle leeftijden fictie, non fictie en educatief materiaal schrijft.

Eric Alink is te gast en vertelt over zijn werk en zijn verleden in de Bossche kraakbeweging.

Oude fabriekspanden, nu vaak gekoesterd als industrieel-archeologisch monument, werden in de jaren zeventig alleen beschermd door krakers, kunstenaars en andere ‘alternatievelingen’. Met veel andere gebouwen was het al niet anders. Voorbeelden in ’s-Hertogenbosch zijn; de voormalige Rijks HBS aan de Hekellaan, Johannes de Deo aan het Nachtegaalslaantje, het Claraklooster in de Clarastraat en het Redemptoristenklooster in de Sint Josephstraat.
‘Het kostte bloed, zweet en tranen, maar dan heb je ook wat’, om een oude kraker te citeren.  |
In de Knillispoort is een tentoonstelling ingericht over de rol van de kraakbeweging  in de strijd voor het behoud van onze monumenten. Daarnaast vindt een debat plaats.

Ewald Vanvugt is te gast. Hij heeft zojuist het boek Roofstaat  gepubliceerd.  Ewald Vanvugt is Bosschenaar van geboorte. Hij keerde  even terug in zijn geboortestad waar hij in 1963 op 20-jarige leeftijd debuteerde met zijn roman ‘Een bizonder vreemde dief’.

De Moerputtenbrug, de Binnendieze, de historische Bossche binnenstad, de zo goed als ongeschonden Gement, het nog immer groene Bossche Broek en bijvoorbeeld het Museumkwartier, ze hebben één ding gemeen: ze zijn in hun huidige staat het resultaat van buitenparlementaire actie, ideevorming of maatschappelijk verzet. Had het aan de – gemeentelijke – overheid gelegen, dan was het anders afgelopen.

Bas van der Plas, Bossche Amsterdammer die in Rusland en Estland woont, vertelt over zijn Ruslandervaringen. Bas vertelt in geuren en kleuren over de toestand in Rusland met het oog op de dan a.s. presidentsverkiezingen.
Bas is coördinator van INSUDOK, het informatie- en dokumentatiecentrum over de voormalige Sovjet-Unie en de landen van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS).
Bas publiceerde een aantal boeken over onder meer de republiek Georgië, de Russische maffia, de geschiedenis van en strijd om de Kaukasus, religie in de voormalige Sovjet-Unie, de ecologische situatie in Rusland en tijdens de Tweede Wereldoorlog voor dwangarbeid naar Nazi-Duitsland gevoerde vrouwen uit de Sovjet-Unie.

De tweedeling in de samenleving tussen ‘verliezers’ en ‘winnaars’ heeft nu ook de voetbalvelden bereikt. In ’s-Hertogenbosch zijn BVV, TGG, OSC’45 en CHC de clubs die in de hoek zitten waar de klappen vallen. Het zijn de ‘verliezers’. Hoe populair deze clubs vroeger ook waren, vandaag is dat anders. Het zijn clubs met een (sociale) rugzak. Hun voortbestaan staat op de tocht.  Aan de andere kant, er zijn ook ‘winnaars’, clubs in omliggende dorpen en stadsdelen. OJC, Emplina, FC Engelen en Maliskamp. Daar wil je wel bij horen als je probleemloos wilt voetballen.

Gerard Jonkman, directeur van de The Rights forum, leidt in. Hij werkte eerder in Libanon, Afghanistan en Pakistan voor Artsen zonder Grenzen en het Nederlandse Rode Kruis. Aanwezig is ook Nabil Sahhar, Palestijn en voorzitter van de stichting Vrede voor Palestina. In die hoedanigheid zet hij zich in Nederland in voor de Joods-Palestijnse dialoog. Nabil moest vluchten uit Jeruzalem in 1967, waar hij als Palestijnse-christen naar de Grieks-orthodoxe school ging.